Tekst: Annelies van der Linde
Beeld: Hilco van Staveren

Een vrouw die ervoor kiest vrachtwagenchauffeur te worden, dat is niet alledaags! Mieke Dekker maakt deze keuze en zit achter een groot stuur. Hoe is het om vrouw in zo’n mannenmaatschappij te zijn?    

‘Echt nagedacht over wat ik wil worden, had ik nooit gedaan.’ aldus Mieke. ‘Ik dacht vooral praktisch, een baan als secretaresse kent kantoortijden en is daarom goed te combineren met een gezin, mocht het ooit zover komen.’ Wat ze wel zeker wist, was dat ze niet in een bedrijf wilde werken met een vrouwencultuur, die sfeer trok haar niet aan.    

Als haar opleiding tot secretaresse afgerond is, gaat Mieke in het bedrijf van familie aan de slag, waar ze genoeg uitdaging krijgt. Het idee echter om dat over tien jaar nog steeds te doen, trekt bepaald niet. Haar ouders raden haar aan goed na te denken over wat ze écht wil en zeggen: ‘Je kunt echt alles wat je wilt, je hebt een diploma en geen vaste lasten. De wereld ligt voor je open.’  

Op vakantie in Oostenrijk en Italië ziet Mieke Nederlandse vrachtwagens rijden met vrouwelijke chauffeurs en denkt: Dit is het! Zij doen dus gewoon wat ze leuk vinden, rijden! Dus neemt ze ontslag als secretaresse en start met werken en leren bij Smit Transport.   

Werken als vrouw in een mannenberoep, dat zorgt ervoor dat Miekes omgeving anders is dan voorheen: ‘Op het Hoornbeeck College zat ik alleen maar met meiden in de klas. Komt er dan een jongen binnen, dan kijkt iedereen op. Dat merk ik nu andersom, o ja, een vrouwelijke chauffeur. Bepaalde mannen schieten direct te hulp, anderen denken: eens even kijken hoe ze dat gaat doen. Er komen heel verschillende reacties.’   

Het werk is fysiek behoorlijk zwaar, dat leverde in het begin veel spierpijn op, maar dat is nu wel voorbij. ‘In ons transportbedrijf hebben we zwaar transport, zoals beton en staal. Dat is het wat ruigere werk, maar dat trekt mij juist aan. Mijn schouders zijn breder geworden en sommige shirtjes passen niet meer.’ Het mooiste lijkt het haar om exceptioneel transport te rijden: ’s avonds in het donker met allemaal zwaailichten aan.  

Binnen het bedrijf is ze de eerste vrouw op de auto. Spannend vond ze het wel en in het begin raakte ze soms in paniek als het niet direct lukte. De collega’s voelden dat niet zo goed aan en daardoor leerde ze om het gewoon te vragen en rustig te blijven. ‘Ze helpen graag en goed, maar je moet het wel vragen.’   

Het is leuk om te horen hoe Miekes werkdag er uit ziet en hoe elke dag anders is. Gelukkig lijdt haar sociale leven niet onder die drukke dagen. Integendeel: ’s avonds met vriendinnen is Mieke nog even enthousiast, zodat een vriendin pas riep dat ze graag een dagje met Mieke wilde ruilen om dat zelf ook te ervaren. Andersom ruilt Mieke liever niet.  

Overnachten langs de snelweg, is dat wel iets voor een vrouw? In het begin romantiseerde Mieke dat wel, maar in de realiteit van het werk loopt een vrouw toch wel tegen praktische problemen aan, bijvoorbeeld bij de menstruatie. Chauffeurs letten ook wel op elkaar en je komt langzamerhand sommigen ook wel regelmatig tegen zodat je een band kunt opbouwen. Als je makkelijk contact legt, scheelt dat veel.   

Mieke wil over een aantal jaren een top vrachtwagenchauffeur zijn. Daarnaast heeft ze nog een grote ambitie: ze wil dat er meer vrouwen in de transportwereld komen werken. Ze gaat zelf hieraan bijdragen door actief op Linkedin meer over deze wereld te laten zien en juist ook de vrouwelijke kansen daarin. ‘Iedereen kan het; je moet alleen wel de juiste instelling hebben’, aldus Mieke.  

Als laatste benadrukt Mieke met klem dat je altijd kunt switchen. ‘Als je echt iets wilt, doe het dan ook! Het is heerlijk een baan te hebben die bij je past en waarin je jezelf kunt zijn!’ 

---

Dit artikel is verschenen in Vrouw tot Vrouw magazine. Meer weten? Kijk hier.