Nu ze niet op vakantie kan, bekijkt ze bijna wekelijks haar plakboeken. De vijftienjarige Hanske vindt het maar wat erg dat ze niet met de kinderweek van de VOOR ELKAAR vakantieweken mee kan.

Hanske Aantjes is zeven jaar als ze voor het eerst meegaat met de kinderweek. Inmiddels is ze al vijf keer mee geweest. Vorig jaar gingen de vakantieweken niet door vanwege de coronapandemie. Ook dit jaar kunnen ze hierdoor niet doorgaan. Hanske vindt dat zó jammer.

Vol enthousiasme vertelt ze waarom ze zo graag met de kinderweek meegaat. ‘Het is gezellig omdat je met elkaar als groep bent. We doen spelletjes, we maken creatieve dingen en we gaan ook een dagje uit. Dan gaan we met z’n allen in de bus. Er is elke dag wel wat leuks te doen.’ Hanske straalt als ze vertelt over ‘haar’ vakantieweek. De gezelligheid die ze heeft met de groep staat met stip bovenaan. Ze vertelt dat ze ook graag naar de Bijbelverhalen luistert die elke dag verteld worden. ‘Ik vind het fijn dat er veel plaatjes bij zijn, dan onthoud ik het beter.’

Tijdens de vakantieweek zijn er vrijwilligers die voor de kinderen zorgen. Hanske is vol lof over hen. ‘Ik voel dat de mensen om me geven. Tijdens deze week mag ik mezelf zijn.’ Dat maakt ze wel eens anders mee. ‘Soms vraag ik op school bijvoorbeeld wat aan andere mensen, en dan krijg ik geen antwoord. Dat doet me pijn en daar word ik verdrietig van.’

‘Ik voel dat de mensen om me geven. Tijdens deze week mag ik mezelf zijn.’

In de kast bij Hanske thuis staat een mooie rij met plakboeken. Het zijn kostbare herinneringen aan de vakantieweken. Bijna wekelijks pakt Hanske ze uit de kast en bladert zij ze door. ‘Ik vind het leuk om alles weer te lezen en te zien wat we gedaan hebben. Als ik al die plakboeken naast elkaar leg, valt het me op dat ik elk jaar groter word.’

Met sommige kinderen heeft Hanske na de vakantieweek nog contact. Ze ontmoet hen op dezelfde school of op de zorgboerderij. Andere kinderen ziet ze in een volgende vakantieweek en dan pakken ze de draad weer op. Maar nu blijft die draad helaas een poos liggen. Met spijt in haar stem besluit Hanske: ‘Het is erg jammer dat de terrassen wel open mogen (het gesprek vindt begin mei plaats, red.) maar dat je niet met elkaar op vakantie mag’.