Recht geschiedde
Stel je voor dat de nieuwe president je niet echt ligt, terwijl de oude juist goed voor je was. In Malawi kun je dan, als je genoeg geld hebt, naar de verkiezingscommissie stappen om daar een deal te sluiten. En zo krijgt de oude president dan toch nog de meeste stemmen. ‘Because in Malawi, having money is different from not having money’, zegt mijn collega Yowati dan.  

Helaas mislukte het dit keer. De CEO en grondlegger van een van de grootste banken in Malawi probeerde geld over te maken via zijn broer naar de verkiezingscommissie, maar zijn broer leek het een beter idee om het geld zelf te gebruiken. Toen deed de bankenmagnaat een poging om het zelf maar naar een belangrijk lid van de commissie te brengen, maar die was niet voor een gat te vangen en werkte niet mee. Terwijl de verkiezingen al maanden geleden opnieuw gedaan werden – die overigens resulteerden in een nieuwe president -, werd vandaag deze man die met macht en omkoping probeerde de verkiezingen te beïnvloeden, berecht tot 9 jaar celstraf. De boodschap is duidelijk: ook in Malawi is een president niet ‘te koop’.  

Pijnlijk
Vorige week vroegen nieuwe bezoekers mij: Malawi is niet zo corrupt, toch? Nu ik een aantal jaar in Malawi woon, heb ik inmiddels verschillende vormen van corruptie gezien. In mijn eigen organisatie, op grotere schaal aan de top, soms zelfs van non-profit organisaties, in de regering. Genoeg smeuïge én verdrietige verhalen, waar ik me hier maar niet verder aan waag. 😉 Ik denk dat het nog veel erger kan dan in Malawi, maar het is altijd verkeerd. En pijnlijk. Vooral omdat je er als persoon vaak weinig aan kunt doen. Gisteren, toen wij regiogebed hadden met alle zendingswerkers van onze Zuidelijk Afrika regio, bad onze leider voor ‘deze pijn’ in ons werk. 

Cultuurverschil en onmacht
Tegelijkertijd was het voor mij een les. In Nederland zijn we vaak black en white, iemand is goed of fout, en op basis daarvan wordt hij zeker ontslagen als hij fraudeert. Dit is soms ook de verwachting van westerse partners waar ik mee werk. Hier is dat niet gewoon. Collega’s lijken gemoedelijk met elkaar om te gaan terwijl ze ervan afweten dat hij of zij geld ontvreemd heeft of een slippertje gemaakt heeft met een jonge verpleegkundige. Het feit dat je hier niet eerlijk bent in je werk heeft uiterlijk geen invloed op de relatie die mensen met elkaar hebben. Na een week flink rondkletsen gaat men over op de orde van de dag, bezoekt elkaars feestjes en lijkt op kantoor de beste vrienden (al blijkt tijdens een diep gesprek dat men iemands daden wel afkeurt). Ik werd daar in mijn eerste jaren in Malawi vaak geweldig boos van, en kan dat nog zijn. Maar terugkomend op de les die ik leerde: Ja, kwaad wil ik tegengaan, en ik wil altijd zoeken naar gerechtigheid, maar soms zul je er geen invloed op hebben en rest je niets anders dan ermee om te gaan, ermee te werken. Afrekenen met corruptie ligt niet altijd in je macht 

En is dat niet met veel dingen in ons leven? Een soort gebrokenheid die je niet wilt, maar waar je wel mee om moet gaan. De uitdaging is dan om jezelf niet beter te gaan voelen (wie zonder zonde is, werpe de eerste steen). Als alles mooi en goed en kloppend was, zouden we minder naar de hemel verlangen, zei iemand eens tegen mij. So thats how we go: een beetje vechten, een beetje accepteren, en een beetje verlangen naar later.  

Dit is de zesde blog van Anna. Benieuwd naar de andere blogs? Lees hier.

Anna Slingerland-Uittenbogaard werkt als Manager Programma’s bij Nkhoma Mission Hospital in Malawi. Ze is uitgezonden door de GZB samen met haar man, die aan de watervoorziening voor de omgeving werkt. Ze houdt van creatieve projectjes, mensen in haar huis, schrijft graag over hoe God haar sterkt en is een tikkeltje kritisch op ontwikkelingswerk. Je kunt haar dagelijkse verhalen lezen via haar instagram.